6 – De eerste week

Hij zit erop: de eerste week uit het bestaan van De Buurvrouw! En eerlijk? Kennelijk voorziet De Buurvrouw in een behoefte! De eerste dagen kwamen we rustig aan op gang. Maar naarmate de week vorderde wisten mensen ons steeds meer en beter te vinden. Zowel bezoekers als medewerkers. 

Ondertussen wordt er ín De Buurvrouw ook hard gewerkt. In het cafeetje, voor de goede orde. Wat groen moet worden, is inmiddels groen. Hoewel de kleur eigenlijk als ‘olijfgeel’ te boek gaat. Voor ons is het groen. Wel een mooie kleur groen overigens. Maar zoals zo vaak, lokt elke klus een volgende klus uit. De groene kroegbankjes, vloeken enorm bij de nieuwe groene muren. En in het kader van ‘Ik heb het nog nooit gedaan, dus ik denk dat ik het wel kan’, hebben we nieuwe stof gekocht en gaan we volgende week de bankjes zelf opnieuw bekleden.

Aankomende week verwachten we de nieuwe raamstickers. Ditmaal hopelijk wél met een transparante achtergrond. De eerste raamstickers kwamen met een witte achtergrond. Weggegooid geld dus. Jammer, maar helaas. Wie weet komt er nog een bestemming voor ze voorbij.

De verf voor het plafond is ook in bestelling, inmiddels. Het donkere bruin zal moeten wijken voor een wat lichtere tint. Geen wit, want het moet wel een café blijven, en geen tandartspraktijk!

Maar goed, morgen wacht dag tien op ons. That’s right, de tiende achtereenvolgende werkdag. En dat hakt er best wel in bij ons. Privé zitten we in een compleet ander ritme. Of zeg maar gerust dat we nog geen ritme hebben gevonden. Dat is overigens geen klacht, want tot nu toe genieten we met volle teugen van alles wat op ons pad komt. En dat het hard werken zou worden, dat wisten we van tevoren!